بين تمام عشقهاى تکرارى و خاکى ،از تو حرف زدن شعار ميشود..

از تو حرف ميزنم و تنها عشق را در تو ميبينم..تو که در من باشى ،سيرابم ..بدون هيچ شعارى..

امروز علاقه ام را شعار خواندند ..

و تو ميدانى تمام چيزى را که بايد بدانى ..

شعار خواندند ،چراکه شايد هيچوقت عشق تو را نچشيدند ..شايد به جرعه اى مهمانشان نساختى..

عشقى که طعم آرامش مطلق دارد و بس..

و آرامشهاى زمينى ،ناخالص اند ..بدلى اند ..

اصل تويى..عشق تويى ..

خدايا ..چشاندن عشقت ،قدر ميخواهد ..

قدرش را ببخش ،تا بچشند ..تا فراموش کنند هر شعارى از تو مبراست..