حدیث قدسے ..
" اے بنی آدم تو گر خوانی مرا
ور به دل بندی تو امید مرا
عفو می سازم تمام ِ دِیْن را
نیست می نامم گناه ِ بین را
گر کنارم آمدی با صد گناه
ور ندیدی در زمین یک سر پناه
می دوم سمت دلت با مغفرت
تا اجابت سازمت زین مسئلت
شرط این عشق و همین دلدادگی
اعتقاد توست بر وحدانگی
پس اگر بار گنه شدت گرفت
یاکه دستش دست ابری را گرفت
توبه کن وز من تو آمرزش بخواه
تا بخوانم عفو ِ تو از هر گناه ..
: